Komentarze: 0
piszę w przestrzeń..
gdy pojawia się jakiś komentarz uświadamiam sobie,że gdzieś tam po drugiej stronie monitora zawieszone są
rzeczywiste istnienia...dziwne uczucie
przy okazji-dzięki za poświęcony czas i slowa
* * *
Panie B.naucz mnie kochać... męczy mnie już ta pustka
pozwól mi się o kogoś troszczyć , pozwól mi przeżyć jeden dzień without doubts
tak bezgranicznie oddać komuś siebie
nie zatracając przy tym swojej tożsamości
ta milość , o której nawet wiersze - milczą
udowodnij mi , że ona istnieje
nawet nie mogę Cię szantażować
jutro niebo i tak będzie na swoim miejscu
bez mojego udzialu
glód..deszcze..zimno..rozpacz..żale
na każdą z tych rzeczy to Ty musisz znależć rozwiązanie
do Ciebie plyną modlitwy
faktycznie
moja milość może zaczekać
zarszczki są jeszcze w pokoju obok
mam czas